جو ایرانی یکی از محصولات کشاورزی است که در بسیاری از مناطق کشور کشت می شود. جو برای تغذیه دام، طیور و انسان مورد استفاده قرار می گیرد و دارای خواص غذایی و درمانی است. برخی از خواص جو عبارتند از:

– کاهش کلسترول خون
– کنترل قند خون
– تقویت سیستم گوارش
– پیشگیری از سرطان روده بزرگ
– تسکین التهاب مفاصل

قیمت جو ایرانی

قیمت جو در بازار متغیر است و به عوامل مختلفی مانند تقاضا، عرضه، هزینه حمل و نقل، فصل و شرایط آب و هوایی بستگی دارد. برای مطلع شدن از قیمت جو ایرانی در دزفول با ما تماس بگیرید

 

 

برخی از خواص جو ایرانی برای دام و طیور عبارتند از:

– افزایش تولید شیر و گوشت: جو به عنوان یک منبع غنی از انرژی، پروتئین، روغن، ویتامین A و E، می‌تواند به افزایش تولید شیر در گاوها و گوسفندان و همچنین تولید گوشت در دام‌های پرواری کمک کند.
– بهبود سلامت روده و شکم: جو به عنوان یک منبع خوب از فیبر، می‌تواند به بهبود عملکرد روده و شکم دام‌ها و طیور کمک کند. فیبر موجود در جو می‌تواند به تنظیم pH شکم، جلوگیری از تشکیل گاز، کاهش خطر ابتلا به برخوردار (Displacement)، پرفشار (Bloat) و آسیدوز (Acidosis)، افزایش جذب مواد غذایی و تقویت سیستم ایمنی دام‌ها و طیور کمک کند.
– کاهش هزینه‌های تغذیه: جو به عنوان یک منبع ارزان و با کارآئی بالا از خوراک دام و طیور، می‌تواند هزینه‌های تغذیه را کاهش دهد. چرا که نسبت به خوراک‌های صنعتی، قابل دسترس‌تر، قابل حفظ‌تر و قابل هضم‌تر است.

جو محلی: چالش‌ها و راهکارهای ترویج و توسعه آن

 

 

یک نمونه جو پوست کنده ایرانی

 

 

کاشت و داشت و برداشت جو ایرانی

برای کاشت و داشت و برداشت جو ایرانی، باید به نکات زیر توجه کنید:

 

زمان و مکان مناسب

جو را می‌توان در هر فصلی کاشت، اما بهترین زمان در پاییز و بهار است. جو را در خاک‌های عمیق، خوب زهکشیده و با pH بین 6 تا 7.5 کاشت کنید. از کاشت جو در خاک‌های شور، سنگین و رسی خودداری کنید.

دانه‌های مناسب

دانه‌های جو را بر اساس نژاد، عملکرد، مقاومت به سرما، خشکسالی، آفات و بیماری‌ها انتخاب کنید.

آماده‌سازی زمین

زمین را قبل از کاشت 30 تا 40 سانتی متر عمق برگردانده و هرس کنید. اگر لازم باشد، کود شیمیایی یا آلی را به خاک اضافه کنید. بذر را با دستگاه کشت مستقیم 5 تا 10 سانتی متر عمق در خطوط فاصله 20 تا 30 سانتی متر از هم کار کنید. مقدار بذر را بستگی به نژاد و شرایط منطقه دارد، اما معمولا بین 100 تا 150 کیلوگرم در هکتار است.

آبیاری

بعد از کاشت، زمین را به خوبی آبیاری کنید. در فصول خشک، هفتگی حدود 5 تا 10 سانتی متر آب به زمین بدهید. در فصول مرطوب، آب را بستگی به نوع خاک و بارش تنظیم کنید.

مبارزه با علف‌های هرز

علف‌های هرز رقابت با گيـاه جو در جذب نور، آب و موادغذایي دارند و باعث كاهش عملكرد و كيفيت محصول می‌شوند. برای کنترل علف‌های هرز، می‌توانید از روش‌های فیزیکی، شیمیایی یا زیستی استفاده کنید.

مبارزه با آفات و بیماری‌ها

آفات و بیماری‌های گوناگونی ممکن است به گياه جو حمله کنند و صدمات جدی به آن وارد کنند. برخی از آفات شایع سسک، مگس سفید، کرم خرطومی، کفشدوزک، سوسک و مورچه هستند. برخی از بیماری‌های شایع پژمردگي فوزاريوم، پژمردگي ويرتسولوم، موزائيک جو، آنتراكنوز و سپتوريا هستند. برای کنترل آفات و بيماري‌ها، مي‌توانيد از روش‌های پيشگيرانه، شيميايي يا زيستي استفاده كنيد.

 

 

 

 

تفاوت جو ایرانی با جو خارجی در چندین جنبه قابل مشاهده است. برخی از این تفاوت‌ها عبارتند از:

– نژاد: جو ایرانی معمولا از نژادهای سنتی و بومی است که به شرایط آب و هوایی و خاک منطقه سازگار هستند. جو خارجی معمولا از نژادهای تجاری و تحسین شده است که به دلایل مختلف مانند عملکرد بالا، مقاومت به آفات و بیماری‌ها، کیفیت بالا و زمان رسیدگی کمتر انتخاب می‌شوند.
– کشت: جو ایرانی بیشتر به صورت دیم یا آبیاری سطحی کشت می‌شود. جو خارجی بیشتر به صورت آبپاش یا قطره‌ای آبیاری می‌شود.
– عملکرد: جو خارجی به طور متوسط عملکرد بالاتری نسبت به جو ایرانی دارد. برای مثال، در سال ۲۰۱۹، عملکرد جو در ایران ۱۶۰۰ کیلوگرم در هکتار بود، در حالی که در کانادا ۳۴۰۰ کیلوگرم در هکتار بود.
– قابل تخمیر: جو خارجی به دلایل مختلف مانند نژاد، رطوبت، فرآیند پخت و پز و نگهداری، قابل تخمیر بالاتر و مناسب‌تری نسبت به جو ایرانی دارد. قابل تخمیر بالا به معنای تولید الکل بالاتر در فرآیند تخمیر است. بنابراین، جو خارجی برای تولید آبجو و نوشیدنی‌های الکل دار مناسب‌تر است.
– قابل هضم: جو خارجی به دلایل مختلف مانند نژاد، رطوبت، فرآیند پخت و پز و نگهداری، قابل هضم بالاتر و مناسب‌تر نسبت به جو ایراني دارد. قابل هضم بالا به معنای تولید انرژي بالاتر در فرآیند هضم است. بنابراین، جو خارجي برای خوراک دام و طيور مناسب‌تر است.

 

یونجه سبز